Hij liet hen struikelen, ze tuimelden over elkaar. Ze roepen:
“Overeind, terug naar ons volk, terug naar ons geboorteland! Weg van dit moordend geweld!” Noem de farao maar Praatjesmaker, koning van de gemiste kans. Zo waar Ik leef – spreekt de Koning wiens naam is HEER van de hemelse machten -, zo zeker als de Tabor een berg is, de Karmel oprijst uit de zee, zo zeker wordt Egypte overweldigd. Egypte, laat je inwoners hun boedel pakken om in ballingschap te gaan. Memfis wordt een woestenij, het gaat in vlammen op, geen mens kan er meer wonen. Egypte is een prachtig kalf, maar er zoemen zwermen horzels. Ze komen uit het noorden aangevlogen. Egyptes huursoldaten zijn gespierd als jonge stieren, maar ook zij nemen de wijk. Ze vluchten allen, geen van hen houdt stand. De dag waarop met hen wordt afgerekend is gekomen, de dag waarop ze in het ongeluk worden gestort. Egypte vlucht, sissend als een slang. De vijand bestormt het in groten getale, hij komt met bijlen op Egypte af en velt het, zoals houthakkers een bos – spreekt de HEER. Met ontelbaar velen is de vijand, niemand weet hoeveel. Ze zijn talrijker dan sprinkhanen. Egypte wordt met schande overladen, uitgeleverd aan het volk van het noorden.
De HEER van de hemelse machten, de God van Israël, zegt:
Ik zal Amon, de god van Thebe, straffen, en heel Egypte, met zijn farao, zijn goden en zijn leiders. Ik straf de farao en allen die op hem vertrouwen, Ik lever ze uit aan hen die hun naar het leven staan:
koning Nebukadnessar van Babylonië en zijn leger. Maar eens wordt Egypte weer zoals het vroeger was – spreekt de HEER.
Wees niet bang, Mijn dienaar Jakob, heb geen angst, Israël. Ik zal je uit dat verre land bevrijden, uit de ballingschap voer Ik je nageslacht naar huis terug. Het volk van Jakob keert terug en zal in vrede leven, zonder zorgen, zonder dat het nog wordt opgeschrikt. Wees niet bang, Mijn dienaar Jakob, Ik sta je ter zijde – spreekt de HEER. Ik zal ze vernietigen, alle volken waarnaar Ik je heb verdreven. En jou zal Ik tuchtigen, Ik zal je straffen. Je krijgt de straf die je verdient, maar vernietigen zal Ik je niet.’